Κατηγορία: Άρθρα στο blog

Μείωση κόστους παραγωγής στη γεωργία

Η βασική αρχή της θεωρητικής οικονομικής υποστηρίζει πως ότι υπάρχει στη φύση  σε απεριόριστες ποσότητες δεν έχει ανταλλακτική αξία και επομένως δεν περιέχει  την έννοια του χρήματος . Αντιθέτως, ότι είναι σπάνιο ή απαντάται σε περιορισμένες ποσότητες διαμορφώνει τιμή και λαμβάνει κόστος.

Στον πρωτογενή τομέα για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συμμετοχή και χρήση   τριών βασικών συντελεστών παραγωγής δηλαδή του εδάφους, της εργασίας και του κεφαλαίου, οι οποίοι όμως επειδή  απαντώνται σε περιορισμένες ποσότητες δημιουργούν κόστος χρήσης, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει τις τιμές πώλησης των προϊόντων.

Με άλλα λόγια, το  κόστος  παραγωγής ενός προϊόντος  είναι μια έννοια  συνυφασμένη με την έννοια  της τιμής του παραγόμενου  προϊόντος και των τιμών της  ποσότητας χρήσης των σταθερών και μεταβλητών αντίστοιχα συντελεστών, οι οποίοι  παίρνουν μέρος στη διαδικασία παραγωγής του.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι  μεταβαλλόμενοι συντελεστές που αποτελούν το αναλώσιμο κεφάλαιο  μιας γεωργικής επιχείρησης (φάρμακα, λιπάσματα, τα καύσιμα   κ. λ. π.), και οι σταθεροί συντελεστές που αποτελούν το σταθερό κεφάλαιο αυτής (κτίρια, μηχανήματα κ. λ. π.) ,  συνδυάζονται μεταξύ τους για την παραγωγή ενός γεωργικού προϊόντος.

Επομένως, η μέσω δεικτών ( δείκτες εκλογής), μελέτη   του τρόπου  με τον οποίο  έχουν συνδυαστεί  οι σταθεροί και οι μεταβλητοί συντελεστές παραγωγής ή έχουν υποκατασταθεί μεταξύ τους  κατά την παραγωγική διαδικασία, οδηγεί στον προσδιορισμό του κόστους παραγωγής του προϊόντος και στην απόφαση για πιθανό ανασυνδυασμό τους στις περιπτώσεις που προκύπτουν αρνητικά οικονομικά μεγέθη.

Aξίζει να σημειωθεί πως η υπόδειξη τρόπων βελτίωσης του κόστους παραγωγής  με σκοπό την ελαχιστοποίησή του και  την αύξηση του οικονομικού αποτελέσματος  στη σύγχρονη ελληνική γεωργία, προϋποθέτει την ύπαρξη τεχνικών και οικονομικών δεδομένων, έτσι ώστε να είναι εφικτή η συγκέντρωση και η επεξεργασία τους. Για τον λόγο αυτό κάθε παραγωγός οφείλει να συλλέγει όλα  τα τεχνικοοικονομικά δεδομένα που αφορούν στην οικονομική του μονάδα από την πρώτη κιόλας ημέρα άσκησης της γεωργικής του δραστηριότητας.

Αναφορικά, υπάρχουν πολλά παράδειγμα γεωργικής παραγωγής όπου ο συνδυασμός των σταθερών και μεταβλητών συντελεστών είναι οικονομικά ασύμφορος. Ένα τέτοιο παράδειγμα  αποτελεί η περίπτωση  χρήσης υπερβολικών ποσοτήτων αζωτούχων λιπασμάτων, ( μεταβλητός συντελεστής),  σε ένα χωράφι π.χ. με  σιτηρά. Στην περίπτωση αυτή, επειδή η συνεχιζόμενη αύξηση της ποσότητας  του λιπάσματος συνδυάζεται  με τον περιορισμένο σταθερό συντελεστή  έδαφος, ο παραγωγός έχει διπλή ζημιά. Αυτό συμβαίνει διότι αφενός μεν υπάρχει επιπρόσθετη δαπάνη για την αγορά του λιπάσματος ,αφετέρου δε οι αποδόσεις του σίτου σταδιακά θα μειωθούν εξαιτίας της περιορισμένης εδαφικής έκτασης του χωραφιού.

Επί πρόσθετα ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει  το κόστος παραγωγής είναι η αποδοτικότητα μιας γεωργικής τεχνικής που επρόκειτο να εφαρμοστεί  στη γεωργία.

Η  παραπάνω προσέγγιση γίνεται κατανοητή με την αντιπαράθεση δυο π.χ. τεχνικών λίπανσης σύμφωνα με τις οποίες η πρώτη τεχνική Α χρησιμοποιεί όλη την ποσότητα λιπάσματος κατά την σπορά ,ενώ η δεύτερη τεχνική Β χρησιμοποιεί ένα  μέρος της ποσότητας αυτής κατά το όργωμα και την  υπόλοιπη ποσότητα την χρησιμοποιεί   κατά την περίοδο σποράς, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο το κόστος εργασίας. Τα αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν, έπειτα από την καταγραφή  δεδομένων,  έδειξαν πως στην πρώτη περίπτωση οι αποδόσεις του καλλιεργούμενου προϊόντος ήταν μεγαλύτερες σε  σχέση με τις αποδόσεις του ίδιου προϊόντος  στη δεύτερη περίπτωση,  όπου έγινε χρήση της δεύτερης τεχνικής.

Συμπερασματικά λοιπόν, εφόσον είναι επιθυμητή μια κατεύθυνση προς την επιχειρηματική γεωργία, κάθε  γεωργική εκμετάλλευση θα πρέπει να προσαρμόζεται όχι μόνο στις φυσικές συνθήκες μιας περιοχής αλλά και στις οικονομικές.

Τι σημαίνει αυτό; Πολύ  απλά θα πρέπει να ερευνάται και η τεχνικοοικονομική οργάνωση της γεωργικής οικονομικής μονάδας για την υπόδειξη τρόπων βελτίωσης του οικονομικού αποτελέσματος.

Πηγή: www.eudokimo.com

Παθητική προστασία καλλιεργειών

H παθητική  προστασία των καλλιεργειών θεωρείται ως ένας πολύ βασικός  παράγοντας  για ένα  επιτυχημένο οικονομικό αποτέλεσμα σε μια γεωργική επιχείρηση.

Η έννοια της παθητικής προστασίας περιέχει  την έννοια της ευδοκίμησης ενός προϊόντος στην γεωργία και η  γνώση της  απαιτεί την προσεκτική  εξέταση του κλίματος μιας περιοχής και την καταγραφή του σε βιοκλιματικές μελέτες  καλλιεργειών, πριν την εγκατάστασή τους σε κάποιο αγροτεμάχιο. Οι συγκεκριμένες μελέτες αναλύουν τις περιβαλλοντικές  παραμέτρους του κλίματος της περιοχής .Με αυτόν τον τρόπο  η ηλιακή ακτινοβολία, η  κατεύθυνση των ανέμων, η θερμοκρασία αέρος και εδάφους, καθώς και τα επίπεδα βροχής και  υγρασίας, όπως αυτά διακυμαίνονται  κατά την διάρκεια των εποχών του έτους, υποδεικνύουν  «το ευδόκιμο» μιας περιοχής, προλαμβάνοντας με αυτόν τον τρόπο λανθασμένες καλλιεργητικές επιλογές.

Επί πρόσθετα, η λεπτομερής  εξέταση του μικροκλίματος ενός  αγροτεμαχίου το οποίο πρόκειται να καλλιεργηθεί όπως η επισήμανση των ιδιαιτεροτήτων της τοπογραφικής του θέσης, η μελέτη του ανάγλυφου του εδάφους,  ο προσδιορισμός των υπήνεμων και προσήλιων μερών του   και η γειτνίαση του με υδάτινους όγκους, δίνουν  πληροφορίες που αφορούν στην ποικιλία και στο είδος των καλλιεργειών που επρόκειτο να ευδοκιμήσουν στην περιοχή.

Φυσικά  οι μέθοδοι καλλιεργητικών τεχνικών που θα ακολουθήσουν οι καλλιεργητές, καθώς και η  φύτευση  φυσικών ανεμοφρακτών  σε περιοχές που πλήττονται από δυνατούς ανέμους, αποτελούν μέτρα παθητικής προστασίας, τα οποία όμως ελέγχονται από τον άνθρωπο  και δρουν επίσης καθοριστικά, επηρεάζοντας την πορεία μιας γεωργικής εκμετάλλευσης και ενισχύοντας τη φυσική της άμυνα απέναντι σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Συμπερασματικά, πριν την εγκατάσταση μιας καλλιέργειας σε μια περιοχή, θεωρείται απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μελέτη του φυσικού περιβάλλοντος που θα φιλοξενήσει την καλλιέργεια ,ώστε τα αποτελέσματα της ευδοκίμησης να ευνοήσουν το μέλλον της αγροτικής κοινότητας.

Πηγή: www.eudokimo.com

Ο ρόλος των ομάδων παραγωγών

Το μειονέκτημα του κατακερματισμένου κλήρου που παρουσιάζει η ελληνική γεωργία, το οποίο  ευθύνεται για τη συγκέντρωση μικρών ποσοτήτων παραγόμενων προϊόντων, έρχεται δυναμικά να εξισορροπήσει η οργάνωση ομάδων παραγωγών.

Η πλαισίωση τους δε με εξειδικευμένα τμήματα γεωπονικού ενδιαφέροντος που θα συνδέονται  μεταξύ τους οργανωτικά και θα δομούν με τεχνολογικά και επιστημονικά πρότυπα τις ομάδες, θα ενδυναμώσει κοινωνικά και οικονομικά  την αγροτική κοινωνία και θα ενισχύσει την διαπραγματευτική δύναμη των ομάδων και των οργανώσεών τους.

Όμως για να λειτουργήσει “ η δύναμις εν τη ενώσει’’ θα πρέπει να ερευνηθούν οι διαθέσιμοι προς ανάπτυξη πόροι της τοπικής κοινωνία όπου δραστηριοποιούνται οι ομάδες, η τυχόν ομοιογένεια ή ετερογένεια από πλευράς ενδιαφερόντων και στόχων μεταξύ των μελών των ομάδων, καθώς και ο τρόπος λήψης των αποφάσεων σε θέματα που αφορούν τη συνολική λειτουργία της ομάδας.

Στο παρελθόν η εμπειρία έδειξε πως πολλοί συνεταιρισμοί είχαν υποπέσει σε διαχειριστικά σφάλματα και  σε συγκρούσεις συμφερόντων  μεταξύ μικρών και επιχειρηματιών γεωργών, γεγονός που αποθάρρυνε την μετέπειτα συμμετοχή του αγροτικού πληθυσμού σε οργανώσεις.

Η σημερινή κρίση όμως δεν αφήνει πολλές επιλογές. Η παρέμβαση της στο δομικό επίπεδο της κοινωνίας   μπορεί να  επιφέρει είτε εκτεταμένη αποξένωση, είτε  ευνοϊκό δημιουργικό συνασπισμό.

Η  ίδρυση ομάδων παραγωγών  καλείται επομένως να  πάρει   θέση ανάμεσα στις δυο αυτές προσεγγίσεις  και να οδηγήσει τα μέλη της με θετικό σκεπτικισμό στην αλλαγή και στην πρόοδο, υπό την καθοδήγηση γεωτεχνικών ειδικών σε θέματα αγροτικής κοινοτικής ανάπτυξης.

Πηγή:  http//www.eudokimo.com

Εγχειρίδια εκτιμητικής αγροτικής παραγωγής

Η περιγραφή μιας φυσικής εικόνας σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί  εύκολη υπόθεση, και αυτό γιατί  η ευκρίνεια με την οποία αποδίδεται η εικόνα των πραγμάτων, πρωταγωνιστεί  αδιαμφισβήτητα ως  φυσικό ταλέντο στην εξιστόρηση ενός τοπίου.

Αυτό σημαίνει πως  κατά την παρατήρηση ενός  φυσικού περιβάλλοντος ή φυτικού προϊόντος  που υπέστη μερική ή ολική  καταστροφή ,  λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων,  και την  απόδοση της εικόνας του  για την εκτίμηση των ζημιών από τον ΕΛ.ΓΑ. καθοριστικό ρόλο, πέραν της επιστημονικής γνώσης, παίζει η περιγραφική και παρατηρητική ικανότητα  που μπορεί να  έχει ένας γεωτεχνικός εκτιμητής και η οποία με το πέρασμα των χρόνων χαρακτηρίζεται ως εμπειρία.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα αν όλοι οι γεωτεχνικοί  είναι εν  δυνάμει  εκτιμητές,  δεδομένου πως  σε κανένα Γεωπονικό  Πανεπιστήμιο ή Σχολή δεν έχουν εκδοθεί επιστημονικά συγγράμματα για τον τρόπο υπολογισμού της αναμενόμενης φυτικής παραγωγής,  μέσω της αντιληπτικής ικανότητας και της τεχνικής της παρατήρησης.

Η συγγραφή των εγχειριδίων  εκτιμητικής του ΕΛ.Γ.Α. έχει βασιστεί καθαυτού στην παρατήρηση   γεωτεχνικών, ικανών στην αφηγηματική περιγραφικότητα, που περπάτησαν χρόνια τους αγρούς και  οι οποίοι συνδυάζοντας την γεωπονική γνώση με απλές μαθηματικές πράξεις κατάφεραν να περιγράψουν τη φυσική εικόνα και να υπολογίσουν την αναμενόμενη παραγωγή και τις ζημιές της από φυσικά καταστροφικά αίτια.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε, ότι η αξιόλογη αυτή προσπάθεια συγκέντρωσης και καταγραφής της γνώσης  σε εγχειρίδια εκτιμητικής, υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένα σημαντικό επίτευγμα  που βοήθησε το εκτιμητικό έργο των γεωτεχνικών εκτιμητών, πλέον όμως η μετασχηματιστική πορεία του τρόπου σκέψης, σε συνδυασμό με την αλματώδη πορεία της προσφοράς και ζήτησης της πληροφόρησης, καθιστούν αναγκαίο τον εμπλουτισμό της συσσωρευμένης γνώσης με νέα δεδομένα που αφορούν τη διαχείριση των γεωργικών εκτιμήσεων.

Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως  ο ΕΛ.Γ.Α. δεν θα πρέπει να παραμείνει  ένας οργανισμός μιας προδιαγραμμένης τεχνικής, αλλά θα πρέπει να επαναπροσδιορίσει το έργο του και το σημερινό οργανωτικό του σύστημα,  στα πλαίσια μιας γενικότερης επιχειρηματικής γεωργικής ανάπτυξης στη χώρα μας και να αποδεχτεί την συνάρθρωση  παλαιών και νέων  εκτιμητικών τεχνικών για την άσκηση  πλέον αποτελεσματικής εκτιμητικής πολιτικής.

Πηγή: Ειρήνη Πολύζου

Γεωπόνος-Σύμβουλος αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης

Εκτιμήσεις -επανεκτιμήσεις στην αγροτική οικονομία

Η γεωργική εκτιμητική είναι μια  επιστήμη που συνδυάζει τη γεωπονική γνώση και την αγροτική οικονομική έρευνα για την επίτευξη του ακριβέστερου υπολογισμού της αναμενόμενης  φυτικής  παραγωγής κατά τη λήψη απόφασης για την απόδοση ασφαλιστικής  αποζημίωσης λόγω καταστροφής  της οφειλόμενης σε φυσικά καταστροφικά αίτια.

Ειδικότερα κατά τη διενέργεια  εκτιμήσεων-επανεκτιμήσεων σε ζημιωθέντα αγροτεμάχια τα οποία  πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την καταβολή  αποζημίωσης σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΛ.Γ.Α. , ο υπολογισμός της  αναμενόμενης φυτικής παραγωγής κατά το έτος που συνέβη το ζημιογόνο αίτιο, προϋποθέτει και τη μελέτη τεχνικοοικονομικών δεδομένων επί μιας σειράς ετών, ως συμπληρωματική γνώση για τη συγκεκριμένη φυτική παραγωγή.

Πιο συγκεκριμένα στον τομέα των εκτιμήσεων και επανεκτιμήσεων ο γεωπόνος εκτιμητής –πραγματογνώμονας στηρίζει το πόρισμα εκτίμησής του στα εγχειρίδια εκτιμητικής του ΕΛ.Γ.Α. που αφορούν τόσο στο φυτικό όσο και στο ζωικό κεφάλαιο. Η καταγραφή των ζημιών που υπέστη ένα δηλωθέν αγροτεμάχιο αποτελεί την πρώτη απεικόνιση για τον υπολογισμό του ποσοστού ζημιάς στο φυτικό κεφάλαιο λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων.

Τι συμβαίνει όμως στις περιπτώσεις των επανεκτιμήσεων και αναθεωρήσεων πορισμάτων των ζημιωθέντων αγροτεμαχίων όπου  η εναπομείνασα παραγωγή έχει συγκομιστεί και τυχόν αποδεικτικά  στοιχεία  όπως π.χ. δέντρα-μάρτυρες  έχουν αλλοιωθεί;

Στις περιπτώσεις αυτές η μελέτη των συντελεστών παραγωγής που χρησιμοποιήθηκαν  για την παραγωγή του φυτικού προϊόντος μπορεί να μας δώσει  χρήσιμες πληροφορίες    για τις αναμενόμενες  φυτικές αποδόσεις. Επί παραδείγματι η γνώση της ποσότητας καυσίμων που χρησιμοποιήθηκαν από  ένα τρακτέρ,(δείκτης εργασιμότητας εδάφους) ,κατά την περίοδο των καλλιεργητικών εργασιών  μπορεί να μας οδηγήσει σε πολύτιμα  συμπεράσματα που αφορούν στη συνεκτικότητα του εδάφους. Σε εδάφη με υψηλή  συνεκτικότητα παρατηρείται αναστολή ανάπτυξης των ριζών, καθώς και μειωμένη  διαθεσιμότητα νερού, με αποτέλεσμα την καχεκτική ανάπτυξη των φυτών και κατά επέκταση την εμφάνιση μειωμένων  φυτικών αποδόσεων σε σχέση με τα λιγότερα συνεκτικά εδάφη.

Επίσης η ενδελεχής εξέταση της  οικονομικότητας ενός κλάδου φυτικής ή ζωικής παραγωγής ως  δείκτης επενδυτικής συμπεριφοράς  και  επιχειρηματικότητας είναι εξίσου ένα σημαντικό κριτήριο για τις επιτυγχανόμενες φυτικές ή ζωικές αποδόσεις, αφού η επιλογή επένδυσης στο κεφάλαιο έδαφος θα πρέπει να συνάδει με ανάλογη εμφάνιση αναμενόμενης φυτικής παραγωγής  ως αποτέλεσμα απόδοσης  των προσπαθειών και των κόπων του επενδυτή γεωργού στο πέρασμα των ετών.

Όταν οι επενδύσεις στον  τομέα της γεωργίας και η διαχείριση των μέσων παραγωγής επί μια σειρά ετών στα υπό εξέταση αγροτεμάχια  εμφανίζουν  τα  επιδιωκόμενα οικονομικά αποτελέσματα  ,τότε  η καταβολή αποζημιώσεων από τον ΕΛ.Γ.Α. στα  ζημιωθέντα αγροτεμάχια από φυσικά καταστροφικά αίτια δεν θα πρέπει να γεννά  ερωτηματικά. Αντιθέτως θα πρέπει να αποτελεί  μέσο στήριξης για την υγιή  γεωργική επιχειρηματικότητα αποδίδοντας, βάση του κανονισμού λειτουργίας του, τα δέοντα.

Ειρήνη Πολύζου

Γεωπόνος-σύμβουλος αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης

Οικονομική σκέψη και οικολογία

Όταν στον άνθρωπο γεννήθηκε η έννοια της ανάγκης, την ίδια στιγμή γεννήθηκε και η έννοια της οικονομίας. Στην πορεία των χρόνων που ακολούθησαν , η επικράτηση του οικονομικού ορθολογισμού οδήγησε σε έναν μονομερή προσανατολισμό, όσο αφορά στη μελέτη των οικονομικών μοντέλων και συστημάτων, γεγονός που επέφερε την αντίφαση και την κρίση στη σημερινή οικονομία.
Η οικονομική σκέψη μελέτησε το περιορισμένο και τα πάσης φύσης προβλήματα που προκύπτουν από αυτό. Η ύπαρξη του περιορισμένου στους συντελεστές παραγωγής καθώς και στα μέσα παραγωγής, σε συνδυασμό με τις ανθρώπινες ανάγκες, προκάλεσε δράσεις ανάμεσα στους ανθρώπους και διαμόρφωσε τα διάφορα κοινωνικά συστήματα.
Όμως η αδυναμία της οικονομικής σκέψης να συσχετίσει την οικονομία με τη μελέτη των φυσικών οικοσυστημάτων και να συμπεριλάβει τα αποτελέσματα των αλληλεπιδράσεων και των προσαρμογών που συμβαίνουν στη φύση στα οικονομικά της μοντέλα , αποθάρρυνε την ισορροπημένη ανάπτυξη και οδήγησε σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε κρίση.
Σήμερα για να διασφαλιστεί η προοπτική μιας βιώσιμης ανάπτυξης καθίσταται πλέον αναγκαίο το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο να συνεργαστεί με την επιστήμη της οικολογίας. Με αυτόν τον τρόπο η αναγέννηση της οικονομικής σκέψης θα δώσει το προβάδισμα στην αειφόρο ανάπτυξη και θα χαρίσει μεγάλα άλματα πολιτισμού στην ανθρωπότητα.

Πολύζου Ειρήνη
Γεωπόνος-Σύμβουλος αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης

Σχολικοί κήποι-Παιδεία

Η δημιουργία σχολικών λαχανόκηπων και κήπων είναι μια δράση που εμπνέει και γοητεύει τους μαθητές. Αποτελεί ένα πρωτοποριακό περιβάλλον μάθησης που αναδεικνύει το ιδεώδες της Παιδείας και παρέχει στους μαθητές τη δυνατότητα να αποκτήσουν και να εμπεδώσουν δυσνόητες έννοιες.Οι μαθητές δημιουργούν μέσα στη φύση και πάνω σε αυτή, αναπτύσσοντας την πρώτη τους οικονομική δραστηριότητα η οποία παίρνει τη μορφή εικονικής επιχείρησης. Παράλληλα ισχυρές διδαχές όπως οι τεχνικές επιδεξιότητας, η πρωτοβουλία, η ανταλλακτική ικανότητα, οι συνεργασίες κ.λ.π. προσεγγίζουν με μια ευχάριστη και ελκυστική διαδικασία τη σκέψη των μαθητών και προσθέτουν σημαντικό επιστημονικό υπόβαθρο στο ταξίδι της γνώση τους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι σχολικοί κήποι θα πρέπει να συνοδεύονται ταυτόχρονα από εξειδικευμένα βιωματικά μαθήματα τα οποία ταυτίζονται με την οικονομία ,την επιχειρηματική δράση , τον πολιτισμό και την ποιοτική Παιδεία.
Επομένως κάθε σχολείο που προσβλέπει στην ανάπτυξη της Παιδείας είναι απαραίτητο να εισάγει στον εκπαιδευτικό του κύκλο τον σχολικό κήπο. Σε χώρες όπως η Ελλάδα αυτού του είδους η βιωματική εκπαίδευση δεν θα πρέπει να βρίσκεται σε προκαταρκτικό στάδιο. Το όφελος που αναμένεται για την Παιδεία μας αλλά και για τη Χώρα μας θα είναι πολλαπλό.
Αυτό σημαίνει πως το σχολείο μπορεί να αποκτήσει εκ νέου μεγάλο ενδιαφέρον για τους μαθητές και ταυτόχρονα να τους εμπνεύσει την επιχειρηματική σκέψη.

Πηγή: Πολύζου Ειρήνη
Γεωπόνος -σύμβουλος αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης

Σχολεία και κήπος

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχέση με το περιβάλλον βοηθούν τα μικρά παιδιά να κατανοήσουν τον κόσμο που ζουν. Αυτή η κατανόηση ανοίγει τους παιδικούς ορίζοντες και πλάθει τις παιδικές ψυχές. Με αυτόν τον τρόπο η αρχή του ταξιδιού τους που αποκαλείται ζωή, οπλίζεται με υψηλές αξίες που δύσκολα στην πορεία κλονίζονται. Ο σεβασμός στο περιβάλλον, στους ήχους της φύσης, στην ομορφιά του δάσους, ζωγραφίζει πολύχρωμα τις μικρές συνειδήσεις οι οποίες μεγαλώνοντας αντανακλούν αυτά τα χρώματα στις σκέψεις και στα μελλοντικά τους σχέδια.
Πως όμως θα εμπνεύσουμε τους μικρούς μας φίλους να αντιληφθούν τον μαγικό κόσμο των φυτών; Κατασκευάζοντας ένα κήπο σε κάθε σχολείο. Μάλιστα ο λαχανόκηπος όπως και ο βατανόκηπος αποτελούν μικρά χερσαία οικοσυστήματα μέσω των οποίων η βιωματική μάθηση διευρύνει την αντιληπτική ικανότητα των μικρών μαθητών. Προκαλώντας τον κόσμο της φαντασία τους ταξιδεύουμε παρέα με τις έννοιες της βιοποικιλότητας και των διαφόρων οικοσυστημάτων στα βάθη της γης, χορεύουμε το χορό της φωτιάς για να προσγειωθούμε και πάλι στην επιφάνεια της γης έτοιμοι για τη σπορά των φυτών.
Ταυτόχρονα όμως οι κοινωνίες των ανθρώπων δημιουργούν οικονομίες που άλλοτε είναι υγιείς και φωτίζουν πέρα μακριά το στερέωμα του ουρανού και άλλοτε αρρωσταίνουν και χρειάζονται τη βοήθεια μας.
Αυτές οι αναμνήσεις των παιδικών διδακτικών ωρών παρέα με τη φύση θα χτίσουν έναν από τους σημαντικότερους φάρους γνώσης στη μετέπειτα ζωή των τωρινών μαθητών.

Σύνταξη κειμένου : Πολύζου Ειρήνη
Γεωπόνος-Σύμβουλος αγροτικής οικονομίας και ανάπτυξης

Βορδιγάλειος πολτός ή γαλαζόπετρα

Η χρήση του ξεκίνησε στο Μπορντό της Γαλλίας περί το 1880 και ήταν το πρώτο πραγματικό μυκητοκτόνο στην ιστορία της αμπελουργίας και της γεωργίας γενικότερα. Με τον όρο “πραγματικό μυκητοκτόνο” εννοούμε ότι υπήρξε το πρώτο χημικό σκεύασμα του οποίου η δράση κατά των μυκήτων που στόχευε (κυρίως κατά του περονόσπορου) ήταν αδιαμφισβήτητη.
Ο βορδιγάλειος πολτός ή γαλαζόπετρα με ασβέστη, είναι ένα χαλκούχο φάρμακο μυκητοτοξικό, που το χρησιμοποιούμε προληπτικά, για να εμποδίσουμε την προσβολή των φυτών από τους μύκητες, αλλά και για να καταπολεμήσουμε διάφορες ασθένειες, που οφείλονται σε αυτούς, ή σε βακτηρίδια.
Δεν εχει διασυστηματική δράση, αυτο σημαινει οτι με ένα καλό πλύσιμο μπορούμε να καταναλώσουμε τα προϊόντα χωρίς κανένα φόβο και ειναι απο τα ελαχιστα μηκυτοκτονα με την ιδιοτητα αυτη.
Χρησιμοποιειται στην Βιολογικη Γεωργια οταν χρησιμοποιειται σε συγκεκριμενη δοσολογια, υπερβαση της δοσολογιας σκοτωνει και τους ωφελιμους οργανισμους του εδαφους και σταματα την χουμοποιηση της οργανικης ουσιας, με αποτελεσμα τα φυτα να μην διατρεφονται σωστα.
Ειναι απο τα πιο αποτελεσματικα για καταπολεμηση μυκητων της ριζας και φυλλων, με διαφυλλικο ψεκασμο και σε καταλληλη δοσολογια σκοτωνει και τα επιβλαβη εντομα, χρησιμοποιειται ευρεως σε μικρα σποροφυτα λαχανικων.
Η Θειοχαλκινη θεωρειται πιο αποτελεσματικη αφου περιεχει Θειο (Θειαφι)+Χαλκο(Γαλαζοπετρα).

Πηγή: agrocapital

Ασφαλιστικοί κίνδυνοι που καλύπτει ο ΕΛ.Γ.Α. στη φυτική παραγωγή

Ποιους Ασφαλιστικούς Κινδύνους Καλύπτει Ο ΕΛΓΑ;

ΦΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

Aσφαλιζόμενοι κίνδυνο

Στην ασφάλιση του ΕΛ.Γ.Α. υπάγονται οι ακόλουθοι φυσικοί κίνδυνοι, που μπορεί να προκαλέσουν άμεσες ζημιές στη φυτική παραγωγή, όπως αυτοί περιγράφονται στο άρθρο 3 του Κανονισμού Ασφάλισης της Φυτικής Παραγωγής (ΦΕΚ 1668/Β/27-7-2011):

Φυσικοί κίνδυνοι:

ο παγετός
το χαλάζι
η ανεμοθύελλα
η πλημμύρα
ο καύσωνας και η ηλιακή ακτινοβολία
το χιόνι
οι υπερβολικές ή άκαιρες βροχοπτώσεις
οι κίνδυνοι από τη θάλασσα
Άγρια ζώα:

ζημιές από αρκούδα
ζημιές από αγριογούρουνα, στις περιοχές όπου προστατεύονται από τη συνθήκη RAMSAR
ζημιές που προκαλούνται από άγρια κουνέλια, στη φυτική παραγωγή της νήσου Λήμνου.

ΠΗΓΗ: ΕΛ.Γ.Α.